vrijdag 20 maart 2009

Het fietsen en de tour de France zijn gekoppeld aan een aantal zaken die er helemaal bij horen en waardoor je anders gaat reageren. Een mooi voorbeeld daarvan is radio tour de France. Erg aangenaam om naar te luisteren en ook spannend. Soms sta ik wel eens twintig minuten bij mensen voor de deur om naar de finish te luisteren. Die is overigens minder spannend als in mijn jonge jaren toen Theo Koomen de verslaggeving verzorgde, maar ik heb begrepen dat de huidige verslaggevers zich beperken tot wat er werkelijk gebeurd.

Rond de verslaggeving wordt het programma ingekleurd met een bepaalde muziekkeuze. Deze muziekkeuze is onlosmakelijk met de tour de France verbonden. Hoor ik in de rest van het jaar de eerste tonen van Blöf dan denk ik gelijk hoeveel er is verloren gegaan met de watersnood dat wel de moeite waard was. Tijdens radio tour de France luister ik het gewoon af.

Vind ik normaal Mart Smeets bij studio sport wel eens wat betweterig, tijdens zijn TV programma “de avond etappe” hang ik aan zijn lippen en mis ik geen aflevering. Onwillekeurig denk ik aan het eind van een toertocht wel eens aan het trompetmuziekje tijdens de verslaggeving van de finish.

Dat is ook de periode dat je mensen ziet fietsen met een T shirt en een trainingsbroek op een goedkope versie van de fiets van Lance Armstrong en ander instromend talent op een blinkend nieuwe fiets Een belangrijk deel haakt weer af want ook op een race fiets moet je trappen. Maar het zorgt wel voor wat vers bloed.

Zo zijn er aan de Alpe d’Huez ook een aantal zaken gekoppeld. Steven Rooks, maar ook de glorie en ondergang van Gert-Jan Theunissen. De Nederlandse pastoor die de klok luidde als er een Nederlander won, ik weet niet of hij er nog is, waarschijnlijk is hij al lang gepensioneerd. Al die mensen die met hun camper soms al een week voor de etappe een plekje uitzoeken op de berg.

Al deze zaken maken dat het gaat kriebelen en maken de 4e juni iets speciaals. Dat in combinatie met het doel en de lading die dat doel heeft geeft mij het gevoel dat het niet kan mislukken en dat iedereen een grotere prestatie gaat leveren als hij nu denkt. Eigenlijk kan het niet fout gaan. Nou ja of iemand moet een CDtje van Blöf meenemen. Het is tenslotte nog niet echt de tour de France

Ad

2 opmerkingen:

  1. Blöf, Blöf?????? Volgens mij zijn het toch gewoon de Amazing Stroopwafels, met "Ik ga naar Frankrijk en kom nooit meer terug". Dit laatste moeten we maar niet te letterlijk nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heren, Drukpunten, Zemen??? Je moet gewoon rustig op je zadel blijven zitten. Dan valt het allemaal wel mee.

    Groet, Pieter

    BeantwoordenVerwijderen