maandag 9 februari 2009

Zoals iedere zondag gebruikelijk is ben ik vorige week met een paar graden vorst met de buurmannen gaan mountainbiken. Het voordeel met vorst is dat de grond lekker hard is en dat je niet zo ver in de modder zakt. Zeker als er wat gewicht op de fiets zit. Het nadeel van vorst is die koude voeten. Ondanks twee paar sokken en neopreen overschoenen heb ik telkens weer bevroren tenen. Dit komt tijdens één van de vele tijdens de avonduren gevoerde MSN gesprekken met Ad Pelders ter sprake. Hij geeft me de ultieme tip: gebruik thermosokken en koude tenen zullen tot het verleden behoren. Ik afgelopen zaterdag naar de fietsenwinkel en heb daar de duurste thermosokken aangeschaft die er te vinden waren. Want het voorkomen van koude tenen mag wat kosten. Zaterdagavond vol spanning het weerbericht afgewacht en wat voorspelden ze: NACHTVORST, yes. Slecht geslapen van de spanning maar eindelijk was het zondagmorgen zover, ik kon mijn thermosokken aantrekken. De thermometer stond weliswaar maar op – 0,4 maar het vroor gelukkig nog wel. Ik bij vertrek de buurmannen jaloers gemaakt met mijn nieuwe sokken. Na het bewonderen van dit vernuftige stuk techniek gingen we op pad. Wat er toen gebeurde durfde ik niet tegen de buurmannen te zeggen maar ik kreeg KOUDE TENEN. Na een half uur begon ik al te voelen dat die sokken me niet brachten wat ik ervan verwachtte. Wat ik na 1,5 uur voelde zal ik maar niet zeggen maar mijn hoofd was niet alleen rood van de inspanning. De eerstvolgende keer dat jullie Ad tegenkomen moet je niet raar opkijken als hij met een sok over zijn hoofd rondloopt.

De moraal van dit verhaal is dat het gekkenwerk blijft om in de vrieskou te fietsen en dat het in bed veel warmer is, zelfs zonder sokken.

Hans

2 opmerkingen:

  1. Jammer al dat gezeur over koude tenen. Als je een beetje bikkelt op de fiets heb je geen tijd om die edele teentjes te voelen en giert het bloed door je lichaam. Mijn advies is dan ook leer je grenzen kennen en wees dapper.
    Dat het in je bedje warm is duidelijk. Maar wees blij dat je in het weekend het luie zweet kunt afschudden. Kortom neem een voorbeeld aan mij en laat je inspireren door je karakter. Opgeven is geen optie Grusse Anton aus Tirol of anders D'n Bikkel uit Heeze de parel van Brabant.

    Pieter Vlemmings

    BeantwoordenVerwijderen