Voor iedereen die zich ongerust heeft gemaakt en heel het weekend niet heeft geslapen: Ik ben goed thuis gekomen en ben niet ziek geworden. Om dat laatste te voorkomen ben ik door gefietst, want als je met je natte spullen bij de kachel gaat zitten en een bakje koffie neemt dan koel je veel te veel af. Ik neem aan dat jullie bakje koffie toch wel gesmaakt heeft zonder mijn aangename gezelschap.

Ik ben doorgegaan tot net voor enen, toen regende het nog. Ik was blij dat er nog een bakje koffie in de thermosfles zat en dat ik een plastic zak, een handdoek en een dikke trui mee had. De auto naast mij waren twee mensen uit de polder die kwamen oefenen voor de Amstel goldrace. Ook die hadden het om één uur wel gezien na twee lekke banden en een kleine kuub water in hun schoenen. Ik ben naar huis gereden en bij Tiel werd het droog en in de buurt van Rotterdam begon de lucht zelfs te breken. Een beetje ironisch is het wel, zeker na van die heerlijke dagen als vandaag en gisteren.

In de auto had ik al gezien dat de mooie AGU airblok handschoenen die ik met kerst gekregen en waar ik nog nooit mee in de regen had gefietst toch een minpuntje hadden. En dat terwijl ze op nummer één stonden in het lijstje prijs/kwaliteit verhouding in het blad Fiets. Ze hadden de slogan van Alp d’Huzes niet helemaal goed begrepen. Hun slogan was: “Afgeven is ook een optie”. Mijn handen hadden een blauwgrijze gloed gekregen. Kijkt de jufrouw aan de kassa bij het tankstation toch een beetje raar van op.

Thuis was de hilariteit groot. Al snel werd ik alleen nog maar aangesproken met Grote Smurf of werd er gevraagd of ik mijn zwart geld geteld had. Of ik hetzelfde had als Michael Jackson, maar dan omgekeerd. Kortom van die dingen die je als vader dan maar over je heen laat komen. Na het wassen met afwassop en een beetje wasbenzine was de pret over.

Het is niet zo netjes om ons zeer serieuze motto voor humoristische doelen te gebruiken, maar af en toe schiet er wel eens wat door je hoofd. Zo las ik dat je nu al op moet geven of je in Frankrijk de hele week mee eet. Ik dacht nog, ik hoop dat de keuken een beetje goed is en dat je niet naar je bord kijkt en denkt:”Opeten is geen optie”. Genoeg flauwe grapjes nu.

Ik heb ondanks het weer een leuke ochtend gehad, en niet alleen het deel dat ik alleen reed. Je neemt je fiets mee en het is net of je al jaren met elkaar omgaat, en dat is mooi, zo hoort het. Laten we er met zijn alle de schouders onder zetten en er voor zorgen dat we halen wat we voor ogen hebben, en ook anderen helpen bij het geen zij voor ogen hebben. Ik denk dat we nog een mooie tijd tegemoet gaan.

Tot slot nog iets ter assistentie van onze coach: Je hebt voor ogen hoe vaak je omhoog wilt. Je kunt dan uitrekenen hoeveel kilometer je rijdt. Als je drie keer omhoog wil, dan zit je 72 kilometer op de fiets, drie maal twaalf kilometer omhoog en driemaal twaalf kilometer omlaag. Als je nu al bij vijftig kilometer zere billen krijgt ondanks de forse lik zitvlakcreme, moet je af en toe een wat langer stuk fietsen om te wennen. Voor eelt op je gat hoef je niet te klimmen. Sorry Ad, dat ik me ermee bemoei.

Iedereen succes met trainen en maak gebruik van het heerlijke weer en de langere avonden. Tot binnenkort.