In het stukje van Hans hebben jullie kunnen lezen dat hij de winter overbrugt met droogfietsen op de Tackx in zijn garage. Ik ben aangewezen op andere alternatieven. Ik heb namelijk geen garage en geen Tackx. Daar komt bij dat ik in mijn jaren nog wel eens lelijk ben gevallen op de voorloper van de Tackx, de rollerbank. Omdat het landschap niet veranderd wil de aandacht wel eens verslappen. Dat was toen ook het geval en daardoor schoot mijn achterwiel van de rollen.

Nee er gaat toch niets boven de wind langs je oren, al is deze de laatste weken wel erg koud. Het grootste probleem vind ik dat je bijne even lang bezig bent met het schoonmaken van je fiets als met het fietsen zelf. Om toch een beetje bezig te blijven heb ik mij gemengd onder de blijere helft van de Nederlandse bevolking. De helft van de dure pakjes en de zonnebanken, met andere woorden de sportschool. Ik dacht ik ga spinnen (op de maat van de muziek oefeningetjes met een home trainer).

Dat valt nog niet mee om daar tussen te komen. Alles was vol op een na. Ik vroeg door de telefoon stuur maar wat op, dat ging niet. Ik vroeg waarom niet, postzegel, enveloppe, TNT, gaat al jaren goed. Nee ik moest langskomen. Ook goed, ik kort daarna erlangs. Ik moest gaan zitten, kreeg een bakje koffie en gezamenlijk moest het formulier ingevuld worden. Ik zei dat ik dat wel alleen kon, maar nee we liepen het samen met de jufrouw van de balie door.

Naast de standaard vragen zoals naam e.d. kwam de eerste vraag: Hoeveel ik wilde afvallen?. Nou niets ik vind het best zo. Ze keek mij eens aan zodat ik me haast schuldig voelde dat ik het best vond. Vervolgens vroeg ze of ik wat aan mijn conditie wilde doen. Nou ook niet, ik fiets al dertig jaar, dus als mijn conditie nu nog niet in orde is zal er wel meer nodig zijn als de sportschool. Cholesterol?. Prima in orde, ik was tenslotte net naar de sport keuring geweest. De jufrouw ging steeds ongeloviger kijken, eindelijk na al die jaren was het er van gekomen en stond ze tegenover de perfecte Nederlander, tenminste dat dacht ze. Mijn vrouw denkt daar overigens anders over.

Uieindelijk kwam de aap uit de mouw, ik moest lid worden. Inschrijfgeld en dan een maandbedragje. Het gemakkelijkst was het als ik een jaar lidmaatschap met inschrijfgeld vooruit betaalde. Ik gaf aan dat ik in de zomer veel liever buiten fiets. Dan konden alle lessen wel in een half jaar gepropt worden. Omgerekend kwam het neer op € 450,= voor die paar maanden. Ik heb haar bedankt voor de uitleg en gezegd dat ik dan wel een tweede hands fiets koop en die om de twee jaar vervang, dat ik dan goedkoper uit ben.

Toen ik ’s avonds bij mijn vrouw aan de koffie zat heb ik terloops opgemerkt dat er heel veel mensen € 450,= per jaar voor over hebben om er zo uit te zien als ik. Zij kon dat niet geloven, maar ja de feiten liggen er.

Ad